Kultur- und Geschichtsverein
Frickhofen e. V.

Georg Größchen, genannt "Blotze Schorsch", war ein echtes Frickhöfer Original.

Nicht zuletzt war er im Karnevalverein sehr aktiv und trat als besonders als Verfasser verschiedener Mundartgedichte hervor.

Sein bekanntestes Gedicht ist noch heute das Frickhöfer-Kirmeslied:

"Ahl goldig Frickhofe"

Hier können Sie die Melodie der nebenstehenden Partitur als Midi-File hören.

Frickhöfer Lieder und Gedichte

Ahl goldig Frickhofe

Noten nach einem Satz von Dr. R. Indra - Seite 1

Wie eich noch klaa wor, gotzeklaa, en in der Bettbank loog,
do hott die Mamme meich gelehrt, mei' goldig Heimatsproch.
Us Heimatsproch ess echt und wohr,
die konn se us net nomme,
enn off us Heimat, doot ess kloor,
do loose mir naut komme

Ahl goldig Frickhofe, wott hu mir deich so gärn,
et gitt ka Plätzche off der Welt, wo mir su glecklich wärn.
Ahl goldig Frickhofe, wott immer komme moog,
dir bleiw eich treu, dir gilt mei Gruß, bess uh men letzte Doog.

Wo mir gespillt als Bouwe well, met Klickern, Raaf en Dopp,
us Maarecher, su brov en stell, me'm Ball enn met der Bopp.
Wo Korn enn Glockebloume steh,
im Feld enn off der Wies,
do leit so friedlich enn so scheeh,
mei Jugendparadies.

Ahl goldig Frickhofe, wott hu mir deich so gärn,
et gitt ka Plätzche off der Welt, wo mir su glecklich wärn.
Ahl goldig Frickhofe, wott immer komme moog,
dir bleiw eich treu, dir gilt men Gruß, bess uh men letzte Doog.

Als klaane Bouwe harre mir noch lange Reckcher uh,
enn später daa' en Leibchesbuchs, jo do woor alles druh.
De Ustermondog ginge mir,
als goldig klaane Krotze,
met Sang und Klang enn vill Pläsier,
de Uhstereier dotze.

Noten nach einem Satz von Dr. R. Indra - Seite 2

Ahl goldig Frickhofe, wott hu mir deich so gärn,
et gitt ka Plätzche off der Welt, wo mir su glecklich wärn.
Ahl goldig Frickhofe, wott immer komme moog,
dir bleiw eich treu, dir gilt mei Gruß, bess uh men letzte Doog.

E Karusell, dot kannt mer net i use junge Johrn,
du däre mir de Kirmes noch beim Lenke Reitschul fohrn.
En aach e Fohrrod, och, herrje,
dott harre mir noch net,
mir fouern domols Philzebe
menanner em de Wett.

Ahl goldig Frickhofe, wott hu mir deich so gärn,
et gitt ka Plätzche off der Welt, wo mir su glecklich wärn.
Ahl goldig Frickhofe, wott immer komme moog,
dir bleiw eich treu, dir gilt mei Gruß, bess uh men letzte Doog.

Wo hennerm Pollesodezaun noch Fachwerkhäuscher steh,
wo em die klaane Fiestercher de Ruhse bloih so scheeh,
wo hennerm Haus en Uspel singt,
im ahle Grohbierbaam,
wo mir e goldig Maadche winkt,
jo, do sei mir dehaam.

Ahl goldig Frickhofe, wott hu mir deich so gärn,
et gitt ka Plätzche off der Welt, wo mir su glecklich wärn.
Ahl goldig Frickhofe, wott immer komme moog,
dir bleiw eich treu, dir gilt mei Gruß, bess uh men letzte Doog.

Kennerzeit en Jugendgleck

Wer denkt vu us net gern zereck
uh Kennerzeit en Jugendgleck.

Wenn eich so manchmol Schritt für Schritt
durch use Gäßcher geh
en bleiwe da so hei en do
mol ganz besinnlich steh.
Da denke eich so gern zereck
uh Kennerzeit en Jugendgleck.

De Schirwelgaß en Blechschmidts Foart
de Bangert en de Stählers Ohl
en wor se noch so eng en schmol
dot worn us Kenn nebst Wald en Feld
de scheenste Plätzche of der Welt.

Do spillte mir als Bouwe well
met Klickern, Rahf en Dopp;
us Marescher so brov en stell
m'em Ball en met der Bopp.

Günter Schardt: "Erntezeit in Frickhofen"

Wenn eich e Steckche weirer geh
uh Stoffels Eck do bleiw eich steh.
Vu usem Dorf et Allerbest,
de ahle Kirchturm hält meich fest.
Wenn manches sich verännert hot,
hä steht noch wie äh immer wor
genauso wie fier honnert Johr.

Wie degg huh mir im ahle Turm
um Glockensahl gehunke
bes us de ahle Kisterfranz
m'em Stärke hot gewunke.

En wenn um groine Donnerstag
de Glocke fortgefluhe
da sein mir met us Klappern
im Dorfe eremgezuhe.

Bei Stoffels Morjann fier der Dier
dot fällt mer ih noch grod
do saß dat ahle Schmid-Greh
met Heidelbeern en met Spinot.

Der Hannjer ging im Dorf erem
en schellt fier die Gemah
en henne drie - da soht'e noch -
die Frau von Dorndorf ist auch da.

E beßje fort inner der Lenn
do stanne mir als klahne Kenn.
Et wor us gor net richtig wohl
de Mamme hat us uh der Hand
en brocht us ih die Ratteschul.

Die Fräulein Hörle lieb und wert
hot us et ABC gelehrt.
Nadurgeschicht en Raumlehr
en Turne, Spill en Sport,
dot wor dem Rektor Heinzmann
bei us et Hauptressort.

Hä schrieb en kräftig Handschrift
jo, do wor alles druh
en wer se eimol kreiht hot
dä woll de zwaht net huh.

Vum goure Lehrer Faxel
en vu der Fräulein May
do huh mer manches vu gelehrt
wot us im Läwe sehr vill wert.

Mer wonn se net vergärse
us Lehrer allmenai
en wonn so lang mer lewe
en immer dankbar sei.

En wenn im Dorf da Kirmes wor
wot worn mir da als Kenn begleckt
wenn us de Mamme heimlich
en Grosche ih de Hand gedreckt.

Wot sei mer da so schnell gelahfe
en däre us beim Bloumschorsch
e Wunderdettsche kahfe.

Wer denkt vu us net gern zereck
uh Kennerzeit en Jugendgleck.

Frickhöfer Originale

Wenn eich des Owends Schritt für Schritt
durch use Gäßchen geh
en bleiwe ganz bedächtig da
fierm ahle Wirtshaus steh,
winkt mir aus jedem Scheibche
im traute Lampenlicht
beim ahle Pitter Weier
so manch bekannt Gesicht.

Dot worn us goure Ahle voll Witz en voll Humor
Frickhöfer Originale et wor e lustig Chor.

Dot wor der at e Gaudium
wenn die beisomme worn
des obends ih der Geisterstonn
beim echte ahle Kom.
De Schnaps de schmeckt em Beste
solang de Danne gröi
soht do de Liese Kowes
komm losst mer noch en kreih.

Dot worn us goure Ahle voll Witz en voll Humor
Frickhöfer Originale et wor e lustig Chor.

Enn wenn se da in Stimmung worn
so uhgefähr im Tee
da fing de Schouster Gigin uh
und sung et huhe C
hä sung aus voller Kehle
sei Leiblied o wie scheh:
"Wenn ich in meinem Kinde
das Aug der Mutter seh."

Dot worn us goure Ahle voll Witz en voll Humor
Frickhöfer Originale et wor e lustig Chor.

Die Ahle sei hau net meh do
die Junge recke noh
dot ahle Wirtshaus steht net meh
et steht en nnauet do.
En naue Originale
die geh hei ih en aus
Frickhöfer Originale
die sterwe niemals aus.

Dem wer sich dout erhahle de Witz en den Humor
vu use Goure Ahle de bleit gesond en klor!

Carnevals-Lied

Mensch sei vernünftig und gönn Dir was,
einmal im Jahr da mach Dir Spaß;
Neben der Kirmes hier auf dem Land
ist auch das Schlachtfest uns wohlbekannt.

Doch der schönste Feiertag
ist nach unsrer Wahl
auch für uns hier auf dem Land
nur der Carneval.

Günter Schardt: "Karneval in Frickhofen"

Setze Dich nie vor ein leeres Glas
Mensch sei vernünftig und gönn Dir was!
Lacht Dir ein rosenroter Mund,
küß ihn und nütze die schöne Stund.

Denn vielleicht winkt Dir das Glück
nur ein einzigmal
und Du denkst dann gern zurück
an den Carneval.

Bringt Dir das Leben auch Müh und Plag,
freu Dich der Stunde und nütze den Tag.
Sind wir dann alle aus Rand und Band
reichen zum Schunkeln wir uns die Hand.

Denn der Schönste Feiertag
ist nach unsrer Wahl
auch für uns hier auf dem Land
nur der Carneval!